Tom Hirs

“Direct vanuit mijn stage ben ik als pedagogisch hulpverlener aan de slag gegaan bij VSO Daaf Geluk. Ik had altijd al een zwak voor jongeren met een vorm van autisme of ADHD. De extra zorg en ondersteuning die deze leerlingen nodig hebben, vind ik heel interessant. Het zijn juist deze jongeren die bij ons op school terecht komen, dus ik zit helemaal op mijn plek.

Oplossing
“Ik ben vijf dagen per week te vinden in de klas. Zodra een leerling blokkeert in de les, ongewenst gedrag laat zien of ergens in vastloopt, ben ik er om daar een oplossing voor te vinden. Dan kan het zijn dat ik een gesprek aanga op de gang of een stukje ga lopen met die leerling. Voor ieder kind maak ik sowieso een OPP, een onderwijs Perspectief Plan, waarin ik de ondersteuningsbehoeften en persoonlijke doelstellingen vaststel. Die doelen worden tussentijds met de leerling geëvalueerd. Daarnaast heb ik ook contact met ouders en hulpverlening.”

Duidelijkheid bieden
“Vaak wordt er tijdens een les meerdere keren een beroep op me gedaan. Vooral in de brugklas voer je wat vaker een gesprek op de gang. Deze kinderen komen net van de basisschool en hebben tijd nodig om te wennen. Door al die kleine contactmomenten, bouw je heel snel een band op met leerlingen. Dat vind ik ook het allerleukste aspect van mijn werk; de connectie die je maakt met kinderen. Laatst stond ik in de file, waardoor ik wat later op school kwam. Toen merkte ik pas hoezeer leerlingen erop rekenen dat ik altijd aanwezig ben. Ze dachten dat ze buitengym hadden, maar dat was vanwege het slechte weer verplaatst naar binnen. Niemand had die locatiewijziging meegekregen, dus trof ik ze zenuwachtig en vertwijfeld in de gang aan. Dan is het fijn dat je de paniek kunt weghalen en duidelijkheid biedt.”

Band opgebouwd
“Drie jaar geleden had ik een leerling die een lastige thuissituatie had. Daar heb ik rondjes mee gelopen en gesprekken mee gevoerd. We hadden qua humor en muzieksmaak echt een klik samen, heel leuk vond ik dat. Tijdens die gesprekken heb ik een heel goede band met hem opgebouwd. Inmiddels zit hij in 5 havo, maar hij blijft me nog steeds opzoeken. Vanmiddag stond hij nog aan mijn bureau om te vragen wanneer we weer een keer samen gingen wandelen. Ook al is hij straks van school; dat contact blijft. Bijzonder toch?”