Arno Zandbergen

“Je hoort weleens dat mensen van hun hobby hun werk maken. Dat is bij mij zeker van toepassing! Mijn hele leven werk ik al met kinderen. Waar ik ooit begon in buurthuizen, heb ik daarna jarenlang gewerkt als groepsbegeleider bij het Maritiem College Velsen. Tot ze me twee jaar geleden polsten voor de functie van conciërge. Ik hoefde hier niet lang over na te denken: een geweldige baan, die nog steeds aan alle verwachtingen voldoet!”

Normen en waarden
“Kinderen zijn heel puur. Ze spreken hun verwachtingen helder uit. Wanneer je je open en eerlijk naar hen opstelt, krijg je dat vanzelf van ze terug. Als conciërge geef ik ze graag wat normen en waarden mee. Leer ik ze hoe we hier op school met elkaar omgaan. Jongens die dag in, dag uit te laat komen, spreek ik daarop aan.”

Luisterend oor
“Je bent tegelijkertijd gastheer van de school. Zodra de leerlingen ‘s ochtends binnenlopen, komen ze mij en mijn collega’s als eerste tegen. Je kunt dan al meteen zien, wie er met een verkeerd been uit bed is gestapt. Een luisterend oor is dan belangrijk. Zeker als een leerling zichtbaar verdrietig of gefrustreerd is. Simpel gezegd draait het in mijn vak om klusjes en leerlingen, maar als ik moet kiezen tussen een leerling die een pleister nodig heeft of een klemmende deur, dan gaat de leerling altijd voor.”

Gezien worden
“Het zijn de kleine dingen die het doen. Ik probeer echt zoveel mogelijk kinderen bij naam te kennen. Vind het heel vervelend om te roepen: ‘hé jij daar!’ Van de week was er eentje zijn computermuis kwijt. Dan vraag ik de volgende dag of hij zijn muis inmiddels gevonden heeft. Dat vinden ze fijn; dat je dat de volgende dag nog weet en er even op terugkomt. Uiteindelijk wil elk kind gezien worden.”