“Onderwijs moet prikkelen en nieuwsgierig maken. Dat is precies wat we hier bij Saga Driehuis doen. Als Agora-coach help ik leerlingen bij het vormen van leervragen en challenges, maar kijk ik ook of ze goed in hun vel zitten. Voordat we beginnen ‘s ochtends, vertellen we daarom eerst aan elkaar hoe we zijn opgestaan. Heb je een rotdag? Dat mag. Die heb ik ook weleens. Voor elk humeur is ruimte.”
De ‘waarom vraag’
“Het Agora-onderwijs biedt sowieso veel ruimte. Onze leerlingen bepalen zelf met welk leeronderwerp ze aan de slag willen. Werkt het niet, dan zoek je een andere manier. Juist het proces telt! De hele dag zijn we bezig met de ‘waarom vraag’. Zegt een leerling: ‘ik wil goed Engels leren spreken Coen.’ ‘Maar wat is goed Engels dan? Waarom wil je dat leren? Waarom wil je iets anders juist niet leren?’ Vragen stellen helpt verdiepen en tot de kern te komen; het wakkert talenten aan.”
Radicaal vernieuwen
“In het traditionele onderwijs liep ik een beetje vast. Daar wordt leerlingen precies verteld waar ze moeten zijn, wat ze moeten meenemen en wat ze moeten leren. De docent bepaalt vervolgens een cijfer en dat is de waardering. Dat vind ik nogal vreemd. In Nederland kennen we op elfjarige leeftijd al een bepaald niveau toe aan een kind: ‘Jij bent een mavoleerling, je gaat naar deze klas met deze kinderen en na anderhalf jaar moet je je vakkenpakket kiezen’. Begrijp me niet verkeerd; we zijn niet voor niets een onderwijsland dat in de top tien staat, dus we doen veel dingen goed. Maar ik denk dat de tijd rijp is om ons onderwijs radicaal te vernieuwen. We leren kinderen nu dingen die over enkele jaren al niet meer aansluiten bij het beroepenveld.”
Breed ervaren
“De laatste jaren denk ik steeds meer na over de leeropbrengst in de onderbouw. Als je kritisch kijkt, is die opbrengst vrij laag. Voorheen gaf ik biologie en zag ik leerlingen maar twee uur per week. Vaak verliep dit volgens een vaste methode. Alles moet dan passen binnen het hokje biologie, hoofdstuk 6, paragraaf 3, het ruggenmerg. Welk verschil maak ik dan? Hoeveel leren die kinderen nu echt? Bij Saga Driehuis bepalen mijn leerlingen zelf wat, wanneer en hoe ze iets willen onderzoeken. Ik ben er om ze te coachen; op allerlei gebieden. Mijn interesses zijn heel breed én ik heb inmiddels de nodige (levens)ervaring. Die combinatie kan ik hartstikke goed inzetten voor educatie. Heeft een leerling een project in het Engels? Kom maar op! Met mijn achtergrond in tweetalig onderwijs, kan ik je daarbij helpen. Wil een leerling meer weten over verschillende culturen? Leuk! Ik heb in China, Thailand, Canada en Zwitserland gewoond en wissel graag van gedachten met je.”
Community-avonden
“Laatst hadden we hier een van onze community-avonden. Geweldig! Op zo’n avond merk je hoezeer ouders betrokken zijn bij onze school. Ze willen een rol van betekenis spelen en een actieve bijdrage leveren door bijvoorbeeld inspiratielessen te geven. Bovendien laten ze ons weten hoe fantastisch ze het vinden dat we hun kinderen motiveren en uitdagen. Op die andere school had ik dat lijntje met ouders nauwelijks. Er was dan een tien minuten gesprek, waarbij het toch snel ging over wat er allemaal niet zo lekker liep. Nu zijn we met elkaar juist gefocust op wat goed gaat. Hoe mooi is dat?”
“We zijn een klein zelfsturend team, dus je kunt hier ook meerdere rollen oppakken. Naast coach ben ik onder meer schoolopleider, hoofd-BHV’er en dagvoorzitter. Ik heb op school ook een Gender en Seksualiteit Alliantie (GSA) opgezet. Dat maakt me trots.”
“Saga Driehuis staat voor samenwerkend leren. Leerlingen, ouders en docenten: je geeft het onderwijs samen vorm. Ik ben zo dankbaar dat we vanuit Dunamare onderwijs deze mooie kans krijgen! We zijn één hechte community. Ik voel hier zoveel liefde, vertrouwen en betrokkenheid voor het onderwijs. Waanzinnig!”