Docent wiskunde
“Wiskunde is een van de mooiste vakken om te geven. Moet je je voorstellen; in plaats van grammatica stampen, mag je allerlei verschillende puzzels oplossen. Hoe leuk is dat? Natuurlijk vindt niet iedereen wiskunde even makkelijk, maar dan is het aan mij om de lesstof op een andere manier aan te bieden. Verbanden en formules zijn vrij abstracte begrippen, maar iedereen begrijpt dat als je een kaars aansteekt, deze korter wordt. Er is dus een logisch verband tussen de brandtijd en de lengte van de kaars. Door wiskunde te vertalen naar alledaagse voorbeelden, maak je het herkenbaar en concreet.”
McDonald’s logo
“Ik probeer zoveel mogelijk aan te sluiten bij de belevingswereld van leerlingen. Wanneer ik de vergrotingsfactor behandel, haal ik het McDonald’s logo aan. Dat ziet er altijd hetzelfde uit, maar is niet altijd even groot. Of neem het getal pi. Dat is heel ongrijpbaar, totdat ik leerlingen vraag om een deksel te pakken. Door een touwtje om deze deksel heen te spannen, weten ze de omtrek van een cirkel. Als ze die omtrek weer delen door de diameter, krijgt iedereen een uitkomst van rond de 3,14. Je moet die koppies zien: ‘hoe kan dat? Mijn deksel is toch veel groter dan die van jou?’ Geweldig!”
Oppervlakte van een ruimtefiguur
“Sinds ik docent ben, loop ik sowieso met een heel andere blik door de supermarkt. Toblerone zit in een gelijkbenige driehoeksverpakking. Een bus Pringles vormt een mooi cilinderfiguur. Maar ook een rol toiletpapier is uitstekend lesmateriaal. Zeker als je ze wilt meegeven hoe je de oppervlakte van een ruimtefiguur bepaalt, want dat is steevast een struikelblok. Oppervlakte bestaat uit twee dimensies, een ruimtefiguur uit drie dimensies. Hoe bereken je dan de oppervlakte van een cilindervormige wc-rol? Ik tover vervolgens een schaar tevoorschijn en knip de wc-rol door, zodat er een rechthoek ontstaat. Daar weten ze wel raad mee!”
Hart, hoofd en handen
“Dat is ook het leuke van montessorionderwijs: leren door te doen. Ontdekken met je hart, hoofd en handen. Ik kan zomaar besluiten om de boeken dicht te slaan en naar buiten te gaan; op zoek naar kubussen en kegels in de omgeving. Wiskunde observeren in de natuur. Als het dan lukt om iets ingewikkelds grijpbaar te maken; iets plat te slaan op basis van wat de leerlingen om zich heen zien; dat is goud. Ik haal daar heel veel voldoening uit. Ja, mijn hart ligt echt bij het onderwijs.”
Ellen over Montessori College Aerdenhout:
“Montessori College Aerdenhout is een school waar je herinneringen maakt. Waar leerlingen en docenten een goede onderlinge band met elkaar hebben. Ons team is hecht en klein, waardoor we elkaar snel weten te vinden en vaak vakoverstijgend kunnen werken. Bij biologie meten leerlingen bijvoorbeeld plantjes op en vanuit wiskunde maken we daar een grafiek bij. Die kruisbestuiving is waardevol.”
Ellen over Dunamare onderwijs:
“Ook al zijn we onderdeel van Dunamare onderwijs; we mogen echt ons ‘eigen schooltje’ zijn; onze eigen identiteit behouden. Daarbij krijgen we volop waardering van het bestuur hoe we het hier doen en invulling geven aan montessorionderwijs. Dat werkt heel prettig."
“Werken voor Dunamare heeft iets heel belonends. Je kunt zoveel meer doen dan enkel voor de klas staan. Ik ben bijvoorbeeld ook clusterbegeleider, werkplekbegeleider en vakgroep voorzitter. Daarnaast heb ik samen met mijn collega’s het havo-overstapprogramma in elkaar gezet. Als je ambities hebt, krijg je binnen deze organisatie volop kansen en alle ruimte.”