Docent Latijn
"Weet je hoe het Ichthus Lyceum ook wel liefkozend genoemd wordt? Het warme nest. Dat is precies wat het is. Ik werk hier ruim twintig jaar en ga nog steeds elke dag fluitend op de fiets naar mijn werk. Dat is toch goud? Oorspronkelijk ben ik docent Engels en viel ik in ’99 in voor een andere docent, maar ik vond het zo’n geweldige school dat ik er alles aan deed om te blijven. Op een gegeven moment gaf ik zes vakken. Van maatschappijleer tot ICT. Toen ik te horen kreeg dat de docent klassieke talen met pensioen zou gaan, ben ik meteen Latijn gaan studeren en nooit meer weggegaan.”
Luilekkerland
“Voor het Ichthus had ik bij zo’n zes andere scholen gewerkt, maar die waren lang zo leuk niet. Vooral de onderlinge sfeer; de connectie tussen docenten en leerlingen sprak me hier ontzettend aan. Die openheid en mate van contact was ik nog nergens anders tegengekomen. Het is veel meer dan zomaar je vak afdraaien. Leerlingen kiezen ook heel bewust voor Latijn. Natuurlijk moet je eerst even door de rijstebrij van grammatica heen, maar daarachter ligt luilekkerland en wacht de mythologie.”
Wijsneuzen
“In heb ook weleens les gegeven aan de mavo, maar dat was geen match. Zij snapten mijn grappen niet, ik begreep hun humor niet. Gymnasium-leerlingen weten het natuurlijk altijd beter, maar ik houd wel van wijsneuzen. Een beetje tegengas is niks mis mee. Als iemand me te slim af wil zijn, zie ik daar ook de sport van in. Nou ja, er is een fase geweest dat een leerling meer van mythologie wist dan ik. Dat was irritant. Toen heb ik wel even een inhaalslagje gemaakt.”
Vakidioot
“Ik was in die beginjaren niet echt een vakidioot. Of ik nu Engels, maatschappijleer of Latijn gaf: het maakte me niet zoveel uit. Voor de klas staan vond ik leuk, het contact met leerlingen vond ik nog leuker, het vak was ondergeschikt. Dat is in de loop van de tijd veranderd. Latijn is voor de meeste leerlingen onbekend terrein, waardoor ik als docent nog steeds het verschil kan maken. En mijn leerlingen zijn slim; je moet op de toppen van je kunnen presteren. Bovendien wijzigt het examenonderwerp steeds, dus mag je elk jaar weer opnieuw aan de bak. Dan word je vanzelf vakidioot. Niet dat ik voor mijn lol thuis Latijnse teksten lees, maar ik steek wel veel tijd en energie in mijn lessen. Generaties veranderen en elke keer wil ik weer iets nieuws verzinnen om dat mooie, oude vak op verfrissende wijze aan de man te brengen.”
Magister Weel
“Zo heb ik een eigen YouTube-kanaal waarin ik als Magister Weel uitgebreid Latijnse grammatica behandel. Dat kanaal is een beetje uit noodzaak geboren. Vanwege de komst van het veertigminutenrooster moest ik in minder tijd dezelfde stof behandelen, maar wil de inhoud een beetje beklijven, dan is het goed om je lessen af en toe te herhalen. Met het nieuwe rooster was daar geen tijd meer voor. Ik bedacht dat ik mijn PowerPointpresentaties net zo goed kon inspreken en online kon plaatsen. De eerste video’s stonden net op YouTube, toen corona toesloeg. Dat was natuurlijk kat in het bakkie! Als een speer heb ik de rest van die reeks afgemaakt en op het internet gezet. Leerlingen bekeken mijn video’s en stelden me via Teams gerichte vragen. Daar werd het onderwijs -juist in coronatijd- veel persoonlijker door. Een succes! Ook buiten het Ichthus Lyceum trouwens. Mijn populairste video is toch bijna 7.000 keer bekeken! Elke avond bekijk ik steevast het aantal views; zo ijdel ben ik dan ook wel weer. Laatst nog mailde er een non die dankzij mijn video’s was begonnen met Latijn. Hoe leuk is dat?”
Bij de tijd
“Samen met mijn zoon heb ik ook de app Latinista ontwikkeld; onze onvermoeibare drilmeester voor Latijnse naamvallen en werkwoorden. Het computerprogramma dat we op school gebruikten voor naamvallen, werkte namelijk niet op Chromebooks. Tijd voor vernieuwing dus en zo ontstond het idee voor deze app. Met mijn zoon kon ik razendsnel schakelen; ik gaf aan welke inhoud erin moest, hij deed het programmeerwerk. Binnen no-time hadden we onder één dak die app ontwikkeld. Met dat soort initiatieven blijven we een beetje bij de tijd.“
Door blijven bikkelen
“Weet je wat het is? Leerlingen houden je jong. Hun frisse blik op de wereld relativeert en brengt je op allerlei nieuwe onderwijsideeën. Dat verveelt nooit. Elke keer als een brugklasser zegt dat Latijn zijn favoriete vak is, maak ik toch wel stiekem een vreugdedansje hoor. Maar ook de leerlingen die altijd maar zesjes halen en tóch door blijven bikkelen; stof blijven herhalen en niet opgeven. Als die dan op het eindexamen een gigantisch hoog cijfer halen, dan maakt me dat trots!”