“Het klinkt misschien een beetje gek, maar ik vind pubers superleuk. Ze zijn onbevangen, lekker sociaal en maken zich zelden druk. Ook voor de beste nieuwtjes moet je bij hen zijn. Voordat ik conciërge werd, zat ik achttien jaar in de mode. Daar deed ik onder andere de productiebegeleiding in het buitenland. Een keiharde wereld hoor. En altijd stress. Dan is dit werk zo’n verademing! Het Vellesan is echt een heel fijne werkplek.”

Pedagogische kanten
“Er zijn mensen die denken dat een conciërge de hele dag met een stofjas en bezem rondloopt. Dat is totaal niet zo. Mijn functie is heel divers en heeft ook pedagogische kanten. Als een groepje leerlingen woorden heeft met elkaar, ga ik het gesprek met ze aan om het op te lossen. Laat iemand zijn snoeppapiertje vallen op het schoolplein, dan krijgt diegene van mij een corveedienst. Af en toe moet je grenzen stellen en een beetje opvoeden.”

Contact met leerlingen en docenten
“Maar ook voor een gezellig praatje kunnen ze bij me aankloppen hoor! Ik zit centraal tussen de ingang en de aula, dus ik heb de hele dag contact met leerlingen en docenten. Als een soort spin in het web eigenlijk. Ik handel telefoontjes af, schenk koffie tijdens ouderavonden en plak pleisters als een kind gevallen is. Natuurlijk hang ik ook weleens een schilderijtje op of vervang ik ergens een lamp. Voor de grotere klussen wordt er een extern bedrijf ingehuurd.”

Vrouwendingen
“Als je conciërge bent, moet je vooral toegankelijk zijn; een mensenmens. Leerlingen komen toch vaak naar je toe als ze ergens mee zitten of een probleem ervaren. Ook meiden met typische vrouwendingen kloppen bij me aan. Dat vind ik ook goed van het Vellesan. Dat we hier een conciërgeteam hebben dat voor de helft uit vrouwen bestaat. Lekkers divers en modern.”

Missen                       
“Hoogtepunt van het jaar vind ik de diploma-uitreiking. Dan sluiten we de schooltijd feestelijk af in de stadsschouwburg van Velsen. Als je denkt dat ik na die avond van de leerlingen af ben, heb je het mis, haha! Ik denk dat ik minstens tachtig procent weer terugzie aan mijn balie: ‘Oh mevrouw, we missen u zo! En de gezelligheid hier… Op het MBO weten ze niet eens wie ik ben’. Dan weet je dat je het goed gedaan hebt, toch? Ik kan me geen betere reclame voor onze school bedenken.”