“Mijn hele middelbareschooltijd had ik geroepen dat ik nooit het onderwijs in wilde, maar ik kwam er al snel achter dat ik het harstikke leuk vond om met pubers te werken. Het voelt ook niet als werk; meer als hobby. Docent zijn is echt de leukste baan die er is. Je moet er toch niet aan denken dat je voor je werk de hele dag naar een scherm zit te staren? Of alleen maar aan het vergaderen bent? Ieder z’n ding, maar als ik hoor wat mijn vrienden doen die dezelfde studie hebben gedaan, dan zou ik daar echt doodongelukkig van worden.”

Ruimte voor een grapje
“Humor is voor mij een vast onderdeel in mijn lessen. Het past bij me en sluipt er vanzelf in. Het hoeft niet altijd doodstil te zijn. Als er in de les ruimte is voor een grapje en ontspanning, ontstaat er vaak een leuke sfeer, waardoor leerlingen beter leren.” 

Extra laag
“Natuurkunde voegt een extra laag toe aan je leven. Je denkt na over wat er om je heen gebeurt. Alles heeft een verklaring en een schoonheid. Die schoonheid probeer je te doorgronden. Dat is het mooie van mijn vak.”

Groot compliment
“Elk jaar zijn er wel een paar leerlingen die natuurkunde gaan studeren, omdat ze geënthousiasmeerd zijn geraakt door je lessen. Dat is een groot compliment. Maar juist ook de leerling die enorme moeite heeft met je vak. Die vaak een onvoldoende scoort en dan toch een 5,5 weet te halen voor zijn eindexamen. Dat zijn misschien wel de meest bijzondere overwinningen. Je ziet dat er dan ineens een lichtje aangaat; dat ze de stof begrijpen. Goud!”